کد مطلب:28602 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:105
خدای را سوگند، اگر نمی خواستم قدری زنده بمانی، بلاهایی از من به تو می رسید كه استخوان در هم می كوبید و گوشْت آب می كرد. بدان كه شیطان تو را باز می دارد كه به نیكْ كرداری ات برگردی و به گفتارِ پنددهنده ات گوش بسپاری. و درود بر شایسته درود باد![1].
2405. امام علی علیه السلام - برگرفته نامه وی به معاویه -:امّا بعد؛ من با پاسخ های پیاپی و گوش سپردن به نامه های تو، اندیشه ام را سست و هوشیاری ام را خطاكار نشان می دهم. و تو آن گاه كه حیله گرانه چیزهایی را از من می خواهی و نامه های پیاپی می نویسی، همانند آن كسی هستی كه به خواب سنگین فرو رفته، خواب های دروغینش [ نیز] به ناراستیِ او گواهی می دهند؛ و نیز همانند آن كس هستی كه سرگردان ایستاده و ایستادنش او را درمانده كرده، نمی داند آنچه پیش می آید، به سود اوست یا به زیانش. البتّه تو به چنان كسی نمی مانی؛ بلكه او به تو می مانَد.